ตี ชก, ฟาด อังกฤษ
- ตี v. 1. to hit, to beat, to strike; 2. (when followed by a numeral) an
- ชก v. to box, to punch (with one's fist), to fight. ตัวอย่าง:
- ฟาด v. to strike, slap, hit hard (with the side of a long object). ตัวอย่าง:
- ต่อย ตี, ฟาด, ชก, ตบ phrv. hit at ชื่อพ้อง: strike at
- ตี ฟาด idm. raise a hand to
- ฟาด ตี phrv. whack off
- ตีกลับ ฟาดกลับ, ชกกลับ, ต่อยกลับ, ตบกลับ phrv. hit
- ตี ตบ, เฆี่ยน, ฟาด wear phrv. out 6
- ตี ฟาด, หวด, ซัด vt. drub 3 ชื่อพ้อง: beat; buffet; batter
- ตี หวด, ฟาด, เฆี่ยน vt. paddle 6 ชื่อพ้อง: beat; spank
- ตีด้วย ฟาดด้วย phrv. with 2 phrv. strike upon ชื่อพ้อง: strike on
- ตีแรง ฟาด, ตบ vt. slog
- ตบ ตบหน้า, ชกหน้า, ฟาด vt. slap 3 ชื่อพ้อง: punch; rap; smack; smite
- ตีอย่างแรง ฟาด vt. bang 4 ชื่อพ้อง: whack; slam
- ตีอย่างแรง ฟาด, หวด vt. swipe 1 ชื่อพ้อง: hit; strike; slap